به قلم برتولد اشپولر Bertold Spuler (درگذشت: 1990م)

این طور به نظر مى رسد که تازه پس از تسلّط عرب ها، اوستا در دسترس عموم قرار گرفته و به نام کتاب مقدّسى آسمانى به مسلمانان ارائه گشته است.
مسلمانان نیز این ادّعا را پذیرفتند و نوشته هاى مجوسان بدین عنوان مورد احترام واقع گشت. از ویرانى آتشکده ها به فرمان دولت و یا اقدامات دیگرى بر ضدّ مقدّسات زردشتى و یا کتب دینى آنان خیلى به ندرت شنیده مى شود، بلکه به عکس اوستا را از کتب مسلّم زردشتیان به حساب آوردند و موجود بودن آن را دلیل بر عقاید زردشتى گرفتند.
با این وضع عقاید زردشت نیز جزء ادیانى درآمد که با آنها مى بایستى مدارا شود، و بدین ترتیب وظیفه ی سرکوبى آنان دیگر موردى نیافت، و حتى در سال 840 میلادى (برابر با 225 هجرى) اعضاى دون پایه ی حکومت که در سرزمین سغد، به زردشتیان تجاوز کرده بودند، از طرف دولت مورد بازخواست و مجازات واقع شدند.
بنابر این گرویدن دسته جمعی زردشتیان به اسلام معلول جبر و فشار مسلمانان نبوده، باید علت دیگری داشته باشد.

منبع:
تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی، ج 1، ص 337 ـ 338